آلودگی خاکها به مواد نفتی (TPH) که از اجزای مختلفی نظیر آروماتیکهای حلقوی تشکیل شده، مشکلات زیست محیط بسیاری را ایجاد کرده است.در این تحقیق تجزیه زیستی آنتراسن با استفاده از چهار گروه از باکتریهای مخلوط - که از نمونه های خاک آلوده به ترکیبات نفتی در اطراف پالایشگاه تهران جداسازی شده - مورد مطالعه قرار گرفت. میکروارگانیسم های خاک به چهار محیط معدنی مجزا حاوی آنتراسن، نفتالین، تولوئن و مخلوط هر سه، منتقل شده و پس از تطبیق به مدت 70 روز با کدهای مخلوط A ، N، T و ANT جداسازی و نامگذاری گردیدند. به منظور بررسی توانایی تجزیه زیستی مواد آلی مورد نظر توسط میکروارگانیسم های جدا شده، به محیط معدنی حاوی 65/0 و 70 میلی گرم بر لیتر آنتراسن از هر چهار نوع مخلوط میکروبی به طور جداگانه تلقیح میکروبی صورت گرفت. بهترین راندمان برای غلظت های فوق به ترتیب 100% و 98% مربوط به میکروارگانیسم های مخلوط N بود. در نتیجه مخلوط N برای بررسی تجزیه بیولوژیکی انتخاب شد. ثابت سرعت تجزیه غلظت های مختلف آنتراسن توسط مخلوط N در محیط های فوق اشباع از آنتراسن تعیین شد. ثابت سرعت تجزیه بیولوژیکی برای غلظت های 1، 5، 10، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر از آنتراسن به ترتیب 0514/0، 0686/0، 0563/0، 1238/0، 0.0348 در روز بود. بالاترین ثابت سرعت تجزیه و بالاترین راندمان در غلظت 50 میلی گرم بر لیتر به دست آمد.

در این مقاله در خصوص لزوم بررسی و شبیه سازی آزمایشگاهی و کامپیوتری سوسپانسیون های بیولوژیک بحث می گردد. در این راستا ابتدا تجهیزات پخش میکروبی مورد بررسی قرار می گیرند. مزایا و معایب هر یک از این تجهیزات مورد بحث قرار خواهد گرفت. سپس پخش و تبخیر ذرات آئروسل بیولوژیک از یک نازل بررسی و مدل سازی خواهد شد. در این رابطه یک برنامه کامپیوتری توسط نگارندگان تهیه گردیده است که در خصوص نتایج حاصل از این برنامه بحث می گردد. نتایج حاصل نشان می دهد که پس از پخش آئروسل های مایع، قطرک های آئروسل به تدریج شروع به تبخیر شدن می کنند و قطر آنها کاهش می یابد. نتایج نشان می دهد که افزایش اختلاف فشار پشت نازل باعث کم شدن قطر ذرات و افزایش سرعت ذرات می گردد. افزایش اختلاف فشار پشت نازل و سرعت پخش ذرات در مدل با افزایش اعداد بدون بعد «رینولدز» و «وبر» نشان داده می شوند. افزایش قطر نازل نیز باعث افزایش اعداد مذکور می شود.

1زباله های پلاستیکی از بزرگترین چالش های زیست محیطی جهان امروزی به شمار می رود به طوریکه میکروپلاستیک ها به عنوان آلاینده های نوظهور طی چند دهه اخیر مورد توجه محققان قرار گرفته اند. آلودگی توسط میکروپلاستیک ها در اکوسیستم های آبی در مقیاس بی سابقه ای در حال انباشته شدن است و به عنوان سطح جدیدی برای تشکیل بیوفیلم و تبادل ژن ظاهر می شود. مطالعات اخیر اثرات منفی میکروپلاستیک ها را برمحیط زیست جانوری نشان داده است. تأثیر میکروپلاستیک ها بر جانداران دریایی از طریق بلعیدن مستقیم قطعات پلاستیکی است که منجر به آسیب های داخلی در جانداران می شود. همچنین این آلاینده ها بر پراکنش بعضی از گونه های جانداران دریایی که از سطح این مواد به عنوان مکان هایی برای تخم گذاری استفاده می کنند، دارای اثرات سوئی هستند. بنابراین، وجود میکروپلاستیک ها در آبزیان دریایی برای مصرف انسان و مصرف زیاد غذاهای دریایی (ماهی و صدف) در برخی کشورها باعث نگرانی در مورد اثرات بالقوه میکروپلاستیک ها بر سلامت انسان می شود. با این حال، بسیاری از محققان، مهم ترین اثر میکروپلاستیک ها در محیط های دریایی را جذب آلاینده های شیمیایی بر روی آن ها برشمرده اند. به طوریکه میکروپلاستیک ها علاوه بر انتقال این آلاینده ها، پایداری محیطی این مواد را نیز افزایش می دهند. میکروپلاستیک ها یک بستر مناسب و گسترده برای تجمع میکروبی در اکوسیستم های آبی ایجاد می کنند. تشکیل کمپلکس های میکروپلاستیک- میکروارگانیسم، مانند بیوفیلم ها، تخریب ماده آلی و انتقال افقی ژن را به بالاترین میزان می رساند. در این زمینه، میکروپلاستیک بر ساختار و عملکرد جوامع میکروبی تأثیر می گذارد که به نوبه خود تاثیرات فیزیکی و شیمیایی میکروپلاستیک را نشان می دهد و چالش هایی را برای میکروبیولوژی، اکولوژی و اکوتوکسیکولوژی ایجاد می کند. پراکندگی میکروپلاستیک با میکروارگانیسم های مرتبط و عناصر ژنتیکی، از جمله ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی، جزایر بیماری زایی، و مسیرهای متابولیک متنوع است. تغییرات عملکردی در میکروبیوم های آبزی می تواند متابولیسم کربن و شبکه های غذایی را تغییر دهد و پیامدهای ناشناخته ای بر موجودات و میکروبیوم های انسانی و در نتیجه سلامتی انسان داشته باشد. گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی از طریق میکروپلاستیک ها همچنین می تواند عواقب عمیقی برای تکامل باکتری های آبزی داشته باشد و خطر نادیده گرفته شده ای برای سلامت انسان ایجاد کند. مطالعات نشان می دهد که انتقال افقی ژن در این زیستگاه می تواند به طور مشخص بر اکولوژی جوامع میکروبی آبزی در مقیاس جهانی تأثیر بگذارد. بنابراین تحقیقات جامع تری در مورد میکروپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها و اثراتشان می بایست در زنجیره غذایی انجام شود در این مقاله با هدف مروری بر مطالعات محققان مختلف این آلاینده معرفی و به برخی از اثرات آن در محیط های دریایی اشاره خواهد شد.

در این مقاله یک شبکه متابولیکی، دربردارنده مسیرهای متابولیکی مرکزی سودوموناس ائروجینوزا در شرایط بی هوازی ارایه شده است. به منظور تایید دقت مدل، پیش بینی های مدل با نتیجه های تجربی به دست آمده از کار دیگر پژوهشگران مقایسه شده است. برای دست یابی به این مهم، از برنامه ریزی خطی برای بهینه سازی معادله های حاکم بر سامانه استفاده شد. تابع هدف برای بررسی درستی مدل، نرخ ویژه رشد این میکروارگانیسم بوده است. طبق پیش بینی های مدل با این تابع هدف، مسیرهای انتنردودورف و پنتوز فسفات برای فروساخت گلوکز فعال بودند. هم چنین چرخه تری کربوکسیلیک اسید به طورکامل انجام نمی شد. در صورتی که مقدارهای بهینه تولیدی کوفاکتورهای ATP و NADPH به عنوان تابع هدف در نظر گرفته شوند مسیر پنتوز فسفات و در صورتی که تولید بیشینه NADH مورد نظر باشد مسیر انتنردودورف مسیر فعال می باشد. پیش بینی های مدل در مقایسه با اندازه گیری های آزمایشی دارای خطای نسبی کمتر از 10 درصد بوده است. این میزان خطای کم، نشان دهنده قابل اعتماد بودن مدل بوده و امکان کاربرد آن را در پژوهش های آتی فراهم می کند.

کاکوتی کوهی با روش تقطیر با بخار آب اسانس گیری و تاثیر ضد میکروبی اسانس آن رویEscherichia coli, Staphylococcus aureus, pseudomonas aeroginosa, Klebsiella pneumonia, Bacillus subtilis, Bacillus Licheniformis, Saccharomyces cerevisiae, Streptococcus faecais, Candida albicansمطالعه شد. تاثیر ضد میکروبی اسانس با روش دیسک پلیت در رقت های مختلف مطالعه گردید. روغن فرار موثر در رقت های مختلف در برابر سوسپانسیون های میکروبی قرار گرفتند تا حداقل غلظت های مهار کنندگی (MIC) و کشندگی (MBC) آن ها تعیین گردد. اسانس کاکوتی کوهی خاصیت کشندگی و مهار کنندگی میکروبی خوبی به جز در خصوص Pseudomonas aeroginosa داشت. از نظر زمانی اسانس در مدت حداکثر 45 دقیقه بهترین تاثیر خود را نشان داد. ترکیبات اسانس با دستگاه گاز کروماتوگراف / طیف سنج جرمی (GC/MS) شناسایی گردید و 17 ترکیب شناسایی شد که ترکیبات اصلی آن را Pulegone (24.5%), Neomenthol (12.8%), Cyclohexene, 5-methyl-3-(1-I methenyl). Rans (12.2%), 2,4-cycoheptadien -1-one, 3,6,6-trimethyl (9.2%), Limonene+1.8 cineole (4.1%). Piperitione (4.2%)  تشکیل می دهند. تاثیر ضد میکروبی مواد مونوترپنی محتمل به نظر می رسد. مطالعه بیشتر خواص ضد میکروبی روغن های فرار با هدف یافتن جایگزین بهتر برای مواد شیمیایی متداول امیدوار کننده است.

  لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه تشخیص و درمان مناسب سپسیس نوزادی به شناخت ارگانیسم های عامل آن بستگی دارد. هدف مطالعه حاضر با هدف بررسی انواع میکرو ارگانیسم ها در سپسیس قطعی نوزادی انجام شده است. روش ها سپسیس نوزادی یک بیماری عفونی جدی و همراه با مرگ و میر بالاست که تست تشخیصی قطعی آن کشت خون است و شامل انواع زودرس (بروز علایم بالینی از تولد تا روز سوم تا هفتم) و دیررس (از روز سوم تا روز بیست و هشتم) با علایم بالینی خاص و بعضا مشترک است. این مطالعه مقطعی روی 266 نوزاد بستری شده مبتلا به عفونت قطعی خون در بیمارستان قایم (عج) مشهد از سال 1388 تا 1398 با روش نمونه گیری آسان انجام شده است. نوزادان مشکوک به عفونت باکتریال که کشت خونشان مثبت گزارش شده بود وارد مطالعه شدند. عامل ارگانیسم باکتریال، زمان بروز سپسیس، علل اصلی مرگ و نیاز به تهویه مکانیکی بررسی شد. یافته ها 88 نوزاد عفونت قطعی زودرس و 197 نوزاد عفونت دیررس داشته اند. عامل ارگانیسم باکتریال در سپسیس زودرس در 70/1 درصد و در سپسیس دیرررس در 77/1 درصد گرم منفی بوده است. شایع ترین علل سپسیس زودرس، کلبسیلا پنومونیا 21 مورد (23/9 درصد)، استافیلوکوک اپیدرمیس 16 مورد (18/2 درصد) و ایکلای 10 مورد (11/4 درصد)، و شایع ترین علل سپسیس دیررس، کلبسیلا پنومونیا 35 مورد (25/4 درصد)، آنتروباکتر آیرژینوزا 25 مورد (18/1 درصد)، استافیلوکوک اپیدرمیس 12 مورد (8/7 درصد) و ایکلای 11 مورد (8 درصد) بودند. نتیجه گیری کلبسیلا پنومونیا، استافیلوکوک اپیدرمیس و ایکلای 3 ارگانیسم شایع در سپسیس زودرس و کلبسیلا پنومونیا، آنتروباکتر و استافیلوکوک اپیدرمیس ارگانیسم های شایع در سپسیس دیررس نوزادی بودند. از این رو جهت درمان سپسیس نوزادی، می بایست از آنتی بیوتیک های مناسب برای پوشش دادن این ارگانیسم ها استفاده کرد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در این تحقیق میکروارگانیسم های تجزیه کننده هگزامین از نمونه های تصفیه خانه کارخانه تولید کننده هگزامین جدا شدند. اگر چه گزارشات کمی در مورد میکروارگانیسم های تجزیه کننده هگزامین وجود دارد، ولی در این پژوهش 29 باکتری (کوکسی gr- , gr+ و کوکو باسیلgr-, gr+) و3 کپک و 2 مخمر جدا شدند که توانایی رشد و تجزیه بیولوژیک هگزامین در محیط حاوی 1000 میلی گرم در لیتر هگزامین را دارا بودند. از بین میکروارگانیسم های جدا شده 9 نمونه باکتری و 2 نمونه مخمر در غلظت 10000 میلی گرم در لیتر هگزامین آداپته و باکتریها بیش از 50% مخمرها 100% هگزامین را تجزیه نمودند. پس از بهینه کردن محیط و آداپته کردن سویه ها 12 نمونه باکتری از خانواده میکروکوکاسه ها و پسودوموناداسه قدرت تجزیه بیش از 50% درصد هگزامین، دو قارچ آلترناریا با توان 53 و 32 در صد تجزیه و یک مخمر با توان تجزیه 85% هگزامین را در محیط دارای 50000 میلی گرم هگزامین پیدا نمودند.